শ্ৰৱনে মুক্তি সাধকম

" আলোচনা " ত আজিৰ আলোচক মৰাণ, ৰাঙলীৰ শ্ৰীশ্ৰী সাউদকুছি সত্ৰৰ শ্ৰীমাধুৰ্য মহন্ত | তেখেতৰ বিষয়.. "ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ মাধ্যমৰূপে ভাওনা " |  ------------------------------------------------------------------- ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ মাধ্যমৰূপে ভাওনা  জয় গুৰু শংকৰ মহাপুৰুষ গুৰুজনাৰ অপূৰ্ব সৃষ্টি ভাওনা।নাট ৰচনাৰ মূখ্য উদ্দেশ্য অভিনয়ৰ যোগেদি ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণৰ মাহাত্ম্য প্ৰকাশ।ভাওনাৰ আৰম্ভণি গায়ন বায়নৰ পৰা শেষলৈকে সকলো অসমীয়া সমাজৰ অমূল্য সম্পদ।লুপ্ত প্ৰতিভা বিকাশ কৰাৰ ভাওনা উৎকৃষ্ট পথ।              মহাপুৰুষ গুৰুদুজনৰ সৃষ্টি ভাওনাৰ মূল উদ্দেশ্য অনেক।এক শৰণ নাম ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ বাবে ৰচনা কৰা বৰগীত,ঘোষা,ভটিমা নাট সকলোৰে মূল লক্ষ্য একেই।             ধর্ম প্ৰচাৰৰ মাধ্যমহিচাপে ভাওনাক কিয় লোৱা হল ইয়াৰ কাৰন সমূহ কি, কিয় গুৰুদুজনাই নাট ৰচনা কৰিলে এই প্ৰশ্ন সমূহ আমাৰ মনত উদয় হয়।  ভাওনাত অভিনয়ৰ জৰিয়তে ভগৱানৰ লীলা সমূহ প্ৰকাশ কৰা হয়।আমি কিবা এটা বুজি নাপালে যদি তাক কাহিনীৰ জৰিয়তে অভিনয় কৰি দেখুৱা হয় তেতিয়া আমি অতি সহজে বুজি পাওঁ।             কাহিনী সমূহ শুনা বা পঢ়োঁতে মানুহে যিমান বুজি পাই তাক

বৰগীত : মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ আৰু শ্ৰীশ্ৰী মাধৱদেৱৰ অনৱৈদ্য সৃষ্টি | আহকচোন গুৰুদুজনাৰ আশোৱাৰী ৰাগৰ বৰগীত আৰু অঙ্কৰ গীতসমূহৰ বিষয়ে আলোচনা কৰো...  ৰাগ : আশোৱাৰী        ( ১)  বৰগীত    ধ্ৰুং --    আনন্দে গোৱিন্দে বায় বৃন্দাবনে বেণু।              ৰূপে ভূৱন ভুলে      ৰহিয়া কদম্ব মূলে                     কালিন্দী তীৰে ৰাখে ধেনু।।  পদ --  গোপ  শিশু সংগে চলে শিৰে শিখণ্ডক দুলে                      কৰ্ণে কুণ্ডল গণ্ড লোলে।               কেয়ূৰ কঙ্কণ কৰে উৰে বণমালা লুলে                      মধুৰ মধুপ মধু ভূলে।।                কটি কাঞ্চী কিঙ্কিণী বাজত ৰিণি ঝিণি                      শ্যাম তনু শোহে পীত বাসে।                বাম কাষে শিঙ্গা বেত্ৰ অৰুণ পঙ্কজ নেত্ৰ                      কণ্ঠে কৌস্তভ পৰকাশে।।                ত্ৰিভঙ্গ ললিত হাস কৰু হৰি ভ্ৰুৱ ভাস                       দৰশায়া লীলা বিলাসা।                 চৰণে মঞ্জীৰ ঝুৰে উচ্চায়া পঞ্চম পূৰে                       শঙ্কৰ কহ অভিলাষা।। (২)  নাট  : চোৰধৰা     তাল : পৰিতাল ধ্ৰুং--           আজু কাহাযাসি বোলয়ে গোৱালী।              

দহটা গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা  : 👉আধ্যাত্মিকতাৰ অৰ্থ এইটো যে আপুনি আৰু জীৱনত কেতিয়াও ভ্ৰমত পৰিব নিবিচাৰে, আপুনি সকলো বস্তু তেনেকৈয়ে চাব বিচাৰে যেনেকুৱা বস্তুটো প্ৰকৃততে হয়। 👉কোমল বয়সতে কাৰোবাক পোৱাৰ আশাত , নিজৰ জীৱনটো নষ্ট নকৰিবা |তুমি নিজৰমতে তোমাৰ জীৱনটো সজোৱা ,সময়ে তোমাক কৈ দিব ,তুমি কাৰ হবা আৰু কোন তোমাৰ হব | 👉অসত্যৰ আধাৰত গঢ়া সম্বন্ধ বালিৰ ওপৰত সজা দালানৰ  দৰেই অস্থায়ী | 👉আমাৰ জীৱনৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ ঘটনাটো যেতিয়া ঘটে তেতিয়া  আমি আমাৰ মনটোক জোকাৰি দিব পৰা এজন মানুহ লগ পাওঁ। 👉পাপৰ পৰিণাম প্ৰকাশ নোহোৱালৈকে পাপীয়ে পাপক কল্যাণ বুলিয়েই ভাৱে , কিন্তু সময়ে পৰিণাম স্পষ্ট হ'লেহে দুখ ভোগ কৰে।। 👉যেতিয়া মানুহে তোমাৰ লগত প্ৰতিযোগিতা কৰিব নোৱাৰে , তেতিয়া তেওঁলোকে তোমাক লাহেকৈ বেয়া পাবলৈ ধৰে | ই চিৰ সত্য। 👉বহু লোকে ভাবে শাস্ত্ৰ অধ্যয়ন বৃদ্ধ বয়সত কৰিব লাগে। কিন্তু এই বৃদ্ধ বয়স কেতিয়াও নাহিবও পাৰে।  মানুহৰ জীৱন টো আজি আছে কালিলৈ নাই।আৰু এখন সভ্য সমাজৰ বাবে বৃদ্ধ অবস্থাতকৈ ,যুৱ অবস্থাৰ পৰা সু -চৰিত্ৰবান ব্যক্তিৰ বেছি প্ৰয়োজন।। 👉যেতিয়া কোনোবাই কাৰোবাক হাঁহে তেতিয়া তেওঁ

মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ প্ৰথম কবিতা  কৰতল কমল কমল দল নয়ন | ভৱদব দহন গহন বন শয়ন || নপৰ নপৰ পৰ সতৰত গময় | সভয় মভয় ভয় মমহৰ সততয় || খৰতৰ বৰ শৰ হত দশ বদন | খগচৰ নগধৰ ফণধৰ শয়ন || জগদঘ মপহৰ ভৱভয় তৰণ | পৰপদ লয়কৰ কমলজ নয়ন || ভকতৰ ভয়হৰ ভগৱন শৰণ | শঙ্কৰ কহৰহ নমৰহ মৰণ || ১৫_০৫_২০২০ শ্ৰৱনে মুক্তি সাধকম : ২ :

শ্ৰীমদ্ভাগৱতৰ দশম স্কন্ধত মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে নিজৰ পৰিচয় দি লিখিছে...  বৰদোৱা নামে গ্ৰাম            শস্যে মৎস্যে অনুপাম                লৌহিত্যৰ অতি অনুকূল | সেহি মহাগ্ৰামেশ্বৰ              আছিলন্ত ৰাজধৰ                 কায়স্থ কুলৰ পদ্মফুল | তানে পুত্ৰ সূৰ্য্যবৰ                মহাবৰা দেশধৰ                 দানী মানী পৰম বিশিষ্ট | যাৰ যশ এভো জ্বলৈ           জয়ন্ত মাধৱ দলৈ                  দুই ভাই যাহাৰ কনিষ্ঠ || তানে পুত্ৰ কুলোদ্ধাৰ           ভৌমিক মধ্যত সাৰ                   প্ৰসিদ্ধ কুসুম নাম যাৰ | তানেসুত শিশুমতি              কৃষ্ণপাৱে কৰি নতি                   বিৰচিল শঙ্কৰে পয়াৰ || ১৫_০৫_২০২০ শ্ৰৱনে মুক্তি সাধকম : ১ :